خدا كند كه بیایی

نسیم صبح سعادت، خدا كند كه بیایی
رسیده شب به نهایت، خدا كند كه بیایی
جهان ز دود ستم شد سیاه در بر چشمم
فروغ صبح سعادت، خدا كند كه بیایی
در این كویر خطرزا كه نیست راه گریزی
دلیل راه هدایت، خدا كند كه بیایی
سموم باد خزانی گرفته گلشن دین را
بهار باغ ولایت، خدا كند كه بیایی
رسیده جان به لب از انتظار طولانی
تسلی دل امت، خدا كند كه بیایی
به شیعیان تو دنیا شده است همچو جهنم
شمیم روضه‌ی جنّت، خدا كند كه بیایی
هزار جمعه به یادت، چه ندبه‌ها كه نكردم
تو ای تجلّی رحمت، خدا كند كه بیایی
نشسته‌اند گروهی به آرزوی نگاهی
سحاب جود و كرامت، خدا كند كه بیایی
تو اصل صوم و صلاتی، تو مایه‌ی بركاتی
تویی خلاصه‌ی خلقت، خدا كند كه بیایی
امام حاضر و غایب، تو سیدی و تو صاحب
تویی نتیجه‌ی عصمت، خدا كند كه بیایی
به شیعیان تو پناهی، به ذات حق تو گواهی
به حق حق تویی حجت، خدا كند كه بیایی
به یادت ای گل نرگس، چه شعرها كه سرودم
ز روی عشق و محبت، خدا كند كه بیایی
شب ولادتت ای گل،‌كند ثنای تو «خسرو»
ز پشت پرده‌ی غیبت، خدا كند كه بیایی
مرحوم سيد محمد خسرو نژاد «خسرو» مشهد