رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در ضمن سخنانی درباره حضرت مهدی (عج) به سلمان فرمود: نام او نام من است ، و خوی او خوی من است ، كنیه او اباعبدالله است ، پرچم من در دست او است ، او زمین را پس از آنكه پر از ظلم و جور شده ، پر از عدل و داد می كند، ساكنان زمین و آسمان از او خشنودند، مردگان آرزوی زنده شدن دارند تا در حكومت او زندگی نمایند، كاخهای گمراهی را درهم می شكند و حجابها را از دلها بر می دارد، به داد مظلومان می رسد، (هنگام ظهور) به خانه كعبه تكیه كند و گوید: من بقیه (ذخیره) خدا و حجت و خلیفه او بر شما هستم . یاران (مخصوص) او به شماره اصحاب بدر و شماره یاران طالوت یعنی 313 نفرند همگی جوان و شجاع ، گوئی شیرانی هستند كه از بیشه بیرون آمده اند، دلهای آهنین دارند، معتقد به یكتائی خدایند، و شب همچون شخص بچه مرده ناله می كنند، و شب و روز به عبادت مشغولند، دلهای آنها نسبت به همدیگر مهربان و متفق است ، اگر در جهان ، یك روز هم باقی بماند، حتما ظهور خواهد كرد، او قاتل دجال (طاغوت مزور) و حامی دین من است ، از آسمان منادی حق ، او را با نام قائم بخواند كه صدای او را همه مردم جهان از شرق و غرب بشنوند... قطعه ابری بالای سر امام ظاهر می شود جبرئیل فریاد می زند این مهدی خلیفه خدا است ، آن امامی كه در انتظارش بودید همین است از او پیروی كنید.