مناجات با خدا
خدايا! موهبتهاي فراواني به من بخشيدهاي و از خطاهاي بسيارم در گذشتهاي، پس متبركم كن تا بياموزم، ببخشم و درگذرم، و قلبم هيچ نفرتي را در خود نگاه ندارد.
خدايا! در هر نفس تو را شكر ميگذارم، تو را ستايش ميكنم و به تو عشق ميورزم، و تو مرا ياري ميرساني، تا ديوارهاي زندانهاي خودساختهام را فرو ريزم و از همه بندها رها شوم.
خدايا! مرا متبرك گردان تا چون گلها كه به خورشيد رو ميكنند، پيوسته به تو رو كنم، باشد كه گلي شوم، در باغچه تو، و عطر من شادي كوچكي به زندگي كساني كه از شادي محرومند، بخشد.
خدايا! موهبتهاي فراواني به من بخشيدهاي و از خطاهاي بسيارم در گذشتهاي، پس متبركم كن تا بياموزم، ببخشم و درگذرم، و قلبم هيچ نفرتي را در خود نگاه ندارد.
خدايا! در هر نفس تو را شكر ميگذارم، تو را ستايش ميكنم و به تو عشق ميورزم، و تو مرا ياري ميرساني، تا ديوارهاي زندانهاي خودساختهام را فرو ريزم و از همه بندها رها شوم.
خدايا! مرا متبرك گردان تا چون گلها كه به خورشيد رو ميكنند، پيوسته به تو رو كنم، باشد كه گلي شوم، در باغچه تو، و عطر من شادي كوچكي به زندگي كساني كه از شادي محرومند، بخشد.
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۶ ق.ظ توسط کربلایی حسن تازیکی
|