رهـــنمـــایا    ره  نمـــایم    تا   روم   راه  تو    باز 

 

                                               طاعت  این  کی  باشد  و  من  به  کنم ترک  نماز 

 

         خود  فریبی  تا  به کی  دیگر فریبی  تا به  چند ؟ 

 

                                                  من  نخواهم   این  چنین   راه  تو  و   راز  و  نیاز 

         دل به پیش دیگران دارم که دستم  سوی توست 

 

                                                  و ین  خیالم  جای  دیگر  روی  من شد  بر حجاز 

         بهتر این سجاده  را رو بر  خیال  افتد  به  پیش 

 

                                                   سفره ی دل  بر دگر این سفره  نامش جا نماز 

         اشکی  از چشمی بیاید    د ر  کنار  یک  پیاز 

 

                                                     با   صفــاتر   می نماید    تا  ریا   بر   جا نماز 

         وی  کریما  منعما   منصور  اگر شد  بر  گناه 

  

                                                     دست حاجت بر تو دارد ای  غفور  چاره  ساز